ชีวประวัติบุคคลไกเซอร์แห่งเยอรมัน(วัยเด็ก)
ความพิการไม่อาจหยุดยั้งความทะเยอทะยานและนำพาเยอรมันเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่1
Kaiser Wilhelm II(Friedrich Wilhelm Viktor Albert von Preußen)
เริ่มต้นไม่สวยตั้งแต่เกิด หลังจากเกิดไม่กี่วันแขนซ้ายก็ใช้งานไม่ได้
ต่อด้วยค้นพบว่านั่งเองไม่ได้เพราะกล้ามเนื้อลำคอและเส้นเอ็นฉีกขาดจากการใช้คีมคีบช่วยทำคลอด
หูข้างขวาติดเชื้อทำลายเนื้อเยื่อหูด้านในทำให้ไม่ได้ยิน
ความทรมานในการรักษา
ในสมัยที่วิทยาศาสตร์ทางการแพทย์ยังไม่เจริญนั้น วิลลี่(ไกเซอร์ วิลเฮมล์
ที่2)ในวัยเด็กต้องโดนมัดแขนขวาแนบชิดลำตัวเพื่อบังคับให้ใช้แขนซ้าย
เมื่อไม่เป็นผลจึงเปลี่ยนเป็นการชอร์ตด้วยไฟฟ้า
เมื่ออายุได้4ขวบถูกจับมัดกับเก้าอี้เหล็กวันละ1ชั่วโมงแล้วดึงแขนซ้ายให้ยืดออกให้เท่าแขนขวา(แขนซ้ายสั้นกว่าแขนขวา5นิ้วมือข้างซ้ายมีความใหญ่แค่ครึ่งเดียวของข้างขวา)แต่ทว่าไม่เป็นผล
วิลลีได้เขียนบันทึกเกี่ยวกับการรักษาไว้ว่า”สิ่งที่ฉันได้รับ ควรเรียกว่าเป็นผลงานของมือสมัครเล่น
ทั้งไม่ได้ผลและทรมานสุดแสนสาหัด” ด้วยความไม่เจริญทางด้านการแพทย์สมัยนั้นไม่มีใครได้ทันสังเกตุว่าวิลลี่สมาธิสั้น
ซึ่งกลายมาเป็นปัญหาเมื่อเขาโตขึ้น
ความแปรปรวนทางอารมณ์ของวิลลี่ไม่ได้รับความดูแล
ไม่ได้รับความรักจากมารดาเพราะเขาพิการ
การศึกษาเมื่ออายุ7ขวบวิลลี่ได้รับการศึกษาที่เข็มงวดจากครูผู้ไร้อารมณ์และคำชม
เกออร์ ฮินซ์เพเทอร์ วิลลี่ได้บันทึกไว้ว่า”การเรียนที่ไม่สนุกไร้อารมณ์คือการเริ่มต้นที่ผิดพลาด” แต่วิลลี่ก็ผ่านการเรียนมาได้อย่างดีหัวไวความจำดีทักษะด้านภาษาเป็นเลิศ
แต่สำหรับเจ้าชายการเรียนแค่ในห้องไม่พอ วิลลี่มีปัญหากับกีฬาแทบทุกประเภทจากแขนซ้ายที่ลีบเล็กและหูข้างขวาที่ไม่ได้ยิน
แต่ปัญหาใหญ่สุดที่วิลลี่ต้องเจอคือขี่ม้า เป็นที่ยอมรับไม่ได้ถ้าองค์ไกเซอร์ในอนาคตจะขี่ม้านำขบวนสวนสนามหรือออกรบไม่ได้สำหรับกองทัพที่เกรียงไกรที่สุดสำหรับยุโรปในสมัยนั้น
จากบันทึกของฮินซ์เพเทอร์กล่าวไว้ว่า”ไม่มีอะไรหดหู่ไปกว่าการเห็นเด็กอ้อนวอนร้องขอให้หยุดนำเขาขึ้นหลังม้า
เพราะทุกครั้งที่ขึ้นแล้วม้าเดินเขาแทบจะตกทันที” แต่ทว่าองค์ไกเซอร์ก็ผ่านการหาสมดุลขี่ม้าผ่านไปได้
เมื่อวิลลี่อายุได้18ปี ปัญญาจากอาการสมาธิสั้นเริ่มออกผลชัด เขาเบื่อง่าย
สนใจเรื่องใดเรื่องหนึ่งทุ่มเทจริงจัง และก็ทิ้งไปอย่างไม่ใยดีในอีกไม่กี่วัน
และเมื่อตกอยู่ในกลุ่มผู้ที่ยกยอปอปั้นทำให้เขาเชื่อว่าตนฉลาดเกินกว่าความเป็นจริง
และเมื่อเวลาผ่านไปวิลลี่ยิ่งก้าวร้าวขึ้น ไม่ฟังความเห็นต่างใดๆ
ขลุกอยู่แต่กับเพื่อนชนชั้นสูงหยามหมิ่นผู้ที่ด้อยกว่าตนอวดศักดาและเคร่งศาสนา
To be continued
To be continued